Jak zostać instruktorem nauki jazdy?

W ostatnich latach zmianie uległy przepisy dotyczące możliwości rozpoczęcia kariery jako instruktor nauki jazdy. Dziś bez większego wysiłku może nim zostać praktycznie każdy. Jednak czy warto? Z czym wiąże się praca instruktora i jak nim zostać?

Jak było kiedyś?

Jeszcze przed kilkoma laty osobą, która mogła podjąć tę odpowiedzialną pracę była taka, która nigdy nie była karana za udział w przestępstwie przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub takim popełnionym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Nauczaniem innych przyszłych kierowców nie mogli się zająć również ci, którzy zostali w przeszłości skazani za jazdę pod wpływem alkoholu oraz ci, którzy byli skazani za przestępstwa na tle seksualnym lub obyczajowym. Warunkiem do uzyskania licencji było również wykształcenie średnie i co najmniej 3-letni staż za kierownicą. Wymagane było także wzięcie udziału w co najmniej 3 egzaminach pod kierunkiem egzaminatora i uzyskanie pozytywnej opinii.

Jak sytuacja wygląda dzisiaj?

Obecnie znacznemu rozluźnieniu uległy zasady, które umożliwiają rozpoczęcie działalności w zawodzie instruktora nauki jazdy. Po wprowadzonych zmianach osoba zainteresowana stanowiskiem instruktora nie musi mieć ukończonej szkoły średniej. Jedynie uczęszczać na 200-godzinny kurs instruktora i zdać egzamin końcowy.

Zmianie podlegają również kwestie związane z wymaganym do pełnienia roli instruktora stażem posiadania własnego prawa jazdy. Poprzednio niezbędny minimum 3-letni staż został skrócony o rok (2-letni) w przypadku instruktorów, którzy chcą podjąć nauczania dla kategorii A i B.

Jeśli chodzi natomiast o inne kwestie, pozostały one bez zmian. Oznacza to, że instruktor nauki jazdy w dalszym ciągu musi wykazać:

• niekaralność za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej (dokumenty muszą być wiarygodne),
• nieprowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie po użyciu innego podobnie działającego środka,
• niekaralność za przestępstwo umyślne przeciwko życiu i zdrowiu, przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności.

Spełniasz wszystkie wymagania? Zobacz, co musisz zrobić, aby zostać instruktorem nauki jazdy!

Przyszły instruktor musi udać się na badania lekarskie, które potwierdzą jego stan zdrowia i predyspozycje psychiczne do wykonywanego zawodu. Po uzyskaniu niezbędnych dokumentów przyszły instruktor może rozpocząć kurs kwalifikacyjny „w jednostce upoważnionej przez wojewodę i zdać egzamin przed komisją powołaną przez wojewodę”.

Na początku kursu instruktor musi się wykazać znajomością przepisów ruchu drogowego i umiejętnością w zakresie kierowania pojazdu. Kurs obejmuje również takie zagadnienia jak, psychologia i metodyka nauczania, technika kierowania pojazdem, przepisy ruchu drogowego, obsługa pojazdu, bezpieczeństwo ruchu drogowego oraz zasady prowadzenia ośrodka szkoleniowego.

Jak wygląda egzamin na instruktora nauki jazdy?

Egzamin na instruktora nauki jazdy składa się – podobnie, jak ten na prawo jazdy – z dwóch części: praktycznej i teoretycznej.

W teoretycznej części egzaminu przyszły instruktor będzie musiał podjąć się rozwiązania krótkiego testu wielokrotnego wyboru. Składa się on z 25 pytań. Wśród nich 10 stanowią te dotyczące ruchu drogowego, 10 z ruchu łączone z metodyką i psychologią, a 5 dotyczących specjalistycznych w obrębie danej kategorii na jaką zdaje instruktor.

Test teoretyczny nie stawia przyszłych instruktorów w obliczu zbyt dużych wyzwań. Znacznie trudniejszy jest dla nich egzamin praktyczny. Kursanci zobowiązani są także do wykonania prezentacji na temat wylosowany przed komisją. Mają oni od 15 do 30 minut na jej przygotowanie, w tym czasie mogą posługiwać się kodeksem ruchu drogowego.

Egzamin z obsługi pojazdu jest – zdaje się najbardziej wymagającą częścią całego egzaminu, gdyż wymaga używania fachowego słownictwa. Kolejno przyszły instruktor proszony jest o wykonanie manewrów na placu.

 

Praca instruktora jazdy wymaga dużej cierpliwości i wyrozumienia. Wiąże się ona także ze sporą odpowiedzialnością. Jednak wiele osób zaczyna traktować ją jako pracę dodatkową. Dopasowanie godzin pracy jest w jej przypadku znacznie łatwiejsze, niż gdy chcielibyśmy zatrudnić się dodatkowo w jakiejś firmie.